Definify.com
Definition 2025
laticlavius
laticlavius
Latin
Adjective
lāticlāvius m (feminine lāticlāvia, neuter lāticlāvium); first/second declension
- Having a broad purple stripe
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | lāticlāvius | lāticlāvia | lāticlāvium | lāticlāviī | lāticlāviae | lāticlāvia | |
| genitive | lāticlāviī | lāticlāviae | lāticlāviī | lāticlāviōrum | lāticlāviārum | lāticlāviōrum | |
| dative | lāticlāviō | lāticlāviō | lāticlāviīs | ||||
| accusative | lāticlāvium | lāticlāviam | lāticlāvium | lāticlāviōs | lāticlāviās | lāticlāvia | |
| ablative | lāticlāviō | lāticlāviā | lāticlāviō | lāticlāviīs | |||
| vocative | lāticlāvie | lāticlāvia | lāticlāvium | lāticlāviī | lāticlāviae | lāticlāvia | |
Noun
lāticlāvius m (genitive lāticlāviī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | lāticlāvius | lāticlāviī |
| genitive | lāticlāviī | lāticlāviōrum |
| dative | lāticlāviō | lāticlāviīs |
| accusative | lāticlāvium | lāticlāviōs |
| ablative | lāticlāviō | lāticlāviīs |
| vocative | lāticlāvie | lāticlāviī |
References
- laticlavius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “laticlavius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.