Definify.com
Definition 2025
laudabilis
laudabilis
Latin
Adjective
laudābilis m, f (neuter laudābile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | laudābilis | laudābile | laudābilēs | laudābilia | |
| genitive | laudābilis | laudābilium | |||
| dative | laudābilī | laudābilibus | |||
| accusative | laudābilem | laudābile | laudābilēs | laudābilia | |
| ablative | laudābilī | laudābilibus | |||
| vocative | laudābilis | laudābile | laudābilēs | laudābilia | |
Related terms
References
- laudabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laudabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- LAUDABILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “laudabilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.