Definify.com

Definition 2024

lecieć

lecieć

Polish

Verb

lecieć impf

(intransitive) to fly

Conjugation

Conjugation of lecieć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		lecieć
present tense	1st	lecę			lecimy
	2nd	lecisz			lecicie
	3rd	leci			lecą
past tense	1st	leciałem	leciałam		lecieliśmy	leciałyśmy
	2nd	leciałeś	leciałaś		lecieliście	leciałyście
	3rd	leciał	leciała	leciało	lecieli	leciały
future tense	1st	będę leciał¹	będę leciała¹		będziemy lecieli¹	będziemy leciały¹
	2nd	będziesz leciał¹	będziesz leciała¹		będziecie lecieli¹	będziecie leciały¹
	3rd	będzie leciał¹	będzie leciała¹	będzie leciało¹	będą lecieli¹	będą leciały¹
conditional	1st	leciałbym	leciałabym		lecielibyśmy	leciałybyśmy
	2nd	leciałbyś	leciałabyś		lecielibyście	leciałybyście
	3rd	leciałby	leciałaby	leciałoby	lecieliby	leciałyby
imperative	1st	—			lećmy
	2nd	leć			lećcie
	3rd	niech leci			niech lecą
active adjectival participle		lecący	lecąca	lecące	lecący	lecące
contemporary adverbial participle		lecąc
¹or: będę lecieć, będziesz lecieć etc.