Definify.com
Definition 2024
loquens
loquens
Latin
Participle
loquēns m, f, n (genitive loquentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | loquēns | loquentēs | loquentia | ||
| genitive | loquentis | loquentium | |||
| dative | loquentī | loquentibus | |||
| accusative | loquentem | loquēns | loquentēs | loquentia | |
| ablative | loquente, loquentī1 | loquentibus | |||
| vocative | loquēns | loquentēs | loquentia | ||
1When used purely as an adjective.