Definify.com
Definition 2024
lyfta
lyfta
Faroese
Verb
lyfta (third person singular past indicative lyfti, third person plural past indicative lyft, supine lyft)
- to lift
Conjugation
| v-9st | ||||
| infinitive | lyfta | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | lyftandi | |||
| past participle a5 | lyftur | |||
| supine | lyft | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | lyfti | lyftir | lyftir | lyfta |
| past | lyfti | lyfti | lyfti | lyftu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | lyft! | — | lyftið! |
Pronunciation 2
Noun
lyfta f (genitive singular lyftu, plural lyftur)
Declension
| Declension of lyfta | ||||
|---|---|---|---|---|
| f1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | lyfta | lyftan | lyftur | lyfturnar |
| accusative | lyftu | lyftuna | lyftur | lyfturnar |
| dative | lyftu | lyftuni | lyftum | lyftunum |
| genitive | lyftu | lyftunnar | lyfta | lyftanna |
Icelandic
Etymology
From Old Norse lypta, from Proto-Germanic *luftijaną. More at lift.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɪfta/
- Rhymes: -ɪfta
Verb
lyfta (weak verb, third-person singular past indicative lyfti, supine lyft)
Conjugation
lyfta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lyfta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lyft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lyftandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lyfti | við lyftum | present (nútíð) |
ég lyfti | við lyftum |
| þú lyftir | þið lyftið | þú lyftir | þið lyftið | ||
| hann, hún, það lyftir | þeir, þær, þau lyfta | hann, hún, það lyfti | þeir, þær, þau lyfti | ||
| past (þátíð) |
ég lyfti | við lyftum | past (þátíð) |
ég lyfti | við lyftum |
| þú lyftir | þið lyftuð | þú lyftir | þið lyftuð | ||
| hann, hún, það lyfti | þeir, þær, þau lyftu | hann, hún, það lyfti | þeir, þær, þau lyftu | ||
| imperative (boðháttur) |
lyft (þú) | lyftið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lyftu | lyftiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lyftast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lyftast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lyfst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lyftandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég lyftist | við lyftumst | present (nútíð) |
ég lyftist | við lyftumst |
| þú lyftist | þið lyftist | þú lyftist | þið lyftist | ||
| hann, hún, það lyftist | þeir, þær, þau lyftast | hann, hún, það lyftist | þeir, þær, þau lyftist | ||
| past (þátíð) |
ég lyftist | við lyftumst | past (þátíð) |
ég lyftist | við lyftumst |
| þú lyftist | þið lyftust | þú lyftist | þið lyftust | ||
| hann, hún, það lyftist | þeir, þær, þau lyftust | hann, hún, það lyftist | þeir, þær, þau lyftust | ||
| imperative (boðháttur) |
lyfst (þú) | lyftist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lyfstu | lyftisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Synonyms
Noun
lyfta f (genitive singular lyftu, nominative plural lyftur)
Declension
declension of lyfta
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | lyfta | lyftan | lyftur | lyfturnar |
| accusative | lyftu | lyftuna | lyftur | lyfturnar |
| dative | lyftu | lyftunni | lyftum | lyftunum |
| genitive | lyftu | lyftunnar | lyfta | lyftanna |
Swedish
Pronunciation
Etymology 1
Adjective
lyfta
- absolute singular definite and plural form of lyft.
Etymology 2
From Old Swedish lypta, from Old Norse lypta, Proto-Germanic *luftijaną.
Verb
lyfta (present lyfter, preterite lyfte, supine lyft, imperative lyft)
- to lift; to move something upwards
Conjugation
Conjugation of lyfta