Definify.com

Definition 2024

lykta ‎(weak verb, third-person singular past indicative lyktaði, supine lyktað)

lykta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að lykta
supine (sagnbót)		lyktað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lyktandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lykta	við lyktum	present (nútíð)	ég lykti	við lyktum
	þú lyktar	þið lyktið		þú lyktir	þið lyktið
	hann, hún, það lyktar	þeir, þær, þau lykta		hann, hún, það lykti	þeir, þær, þau lykti

past (þátíð)	ég lyktaði	við lyktuðum	past (þátíð)	ég lyktaði	við lyktuðum
	þú lyktaðir	þið lyktuðuð		þú lyktaðir	þið lyktuðuð
	hann, hún, það lyktaði	þeir, þær, þau lyktuðu		hann, hún, það lyktaði	þeir, þær, þau lyktuðu

imperative (boðháttur)	lykta (þú)	lyktið (þið)
	lyktaðu	lyktiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lyktast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að lyktast
supine (sagnbót)		lyktast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lyktandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lyktast	við lyktumst	present (nútíð)	ég lyktist	við lyktumst
	þú lyktast	þið lyktist		þú lyktist	þið lyktist
	hann, hún, það lyktast	þeir, þær, þau lyktast		hann, hún, það lyktist	þeir, þær, þau lyktist

past (þátíð)	ég lyktaðist	við lyktuðumst	past (þátíð)	ég lyktaðist	við lyktuðumst
	þú lyktaðist	þið lyktuðust		þú lyktaðist	þið lyktuðust
	hann, hún, það lyktaðist	þeir, þær, þau lyktuðust		hann, hún, það lyktaðist	þeir, þær, þau lyktuðust

imperative (boðháttur)	lyktast (þú)	lyktist (þið)
	lyktastu	lyktisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lyktaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lyktaður	lyktuð	lyktað	lyktaðir	lyktaðar	lyktuð
accusative (þolfall)	lyktaðan	lyktaða	lyktað	lyktaða	lyktaðar	lyktuð
dative (þágufall)	lyktuðum	lyktaðri	lyktuðu	lyktuðum	lyktuðum	lyktuðum
genitive (eignarfall)	lyktaðs	lyktaðrar	lyktaðs	lyktaðra	lyktaðra	lyktaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lyktaði	lyktaða	lyktaða	lyktuðu	lyktuðu	lyktuðu
accusative (þolfall)	lyktaða	lyktuðu	lyktaða	lyktuðu	lyktuðu	lyktuðu
dative (þágufall)	lyktaða	lyktuðu	lyktaða	lyktuðu	lyktuðu	lyktuðu
genitive (eignarfall)	lyktaða	lyktuðu	lyktaða	lyktuðu	lyktuðu	lyktuðu

lykta c

lykta ‎(present lyktar, preterite lyktade, supine lyktat, imperative lykta)

(archaic) to end, to terminate
När Iesus lychtadhe thetta talet wart folkit förskräckt öffuer hans lärdom. (Swedish translation of 1526)
När Jesus hade slutat detta tal, häpnade folket över hans förkunnelse; (Swedish translation 1917)
And it came to pass, when Jesus had ended these sayings, the people were astonished at his doctrine (Matthew 7:28)

Conjugation of lykta