Definify.com

Definition 2024

múin

múin

See also: muin and mùin

Irish

Verb

múin ‎(present analytic múineann, future analytic múinfidh, verbal noun múineadh, past participle múinte)

to teach

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	múinim	múineann tú; múinir^†	múineann sé, sí	múinimid	múineann sibh	múineann siad; múinid^†	a mhúineann; a mhúineas / a múineann; a múineas	múintear
	past	mhúin mé; mhúineas	mhúin tú; mhúinis	mhúin sé, sí	mhúineamar; mhúin muid	mhúin sibh; mhúineabhair	mhúin siad; mhúineadar	a mhúin / ar mhúin*	múineadh
	past habitual	mhúininn	mhúinteá	mhúineadh sé, sí	mhúinimis; mhúineadh muid	mhúineadh sibh	mhúinidís; mhúineadh siad	a mhúineadh / ar mhúineadh*	mhúintí
	future	múinfidh mé; múinfead	múinfidh tú; múinfir^†	múinfidh sé, sí	múinfimid; múinfidh muid	múinfidh sibh	múinfidh siad; múinfid^†	a mhúinfidh; a mhúinfeas / a múinfidh; a múinfeas	múinfear
conditional		mhúinfinn	mhúinfeá	mhúinfeadh sé, sí	mhúinfimis; mhúinfeadh muid	mhúinfeadh sibh	mhúinfidís; mhúinfeadh siad	a mhúinfeadh / ar mhúinfeadh*	mhúinfí
subjunctive	present	go múine mé; go múinead^†	go múine tú; go múinir^†	go múine sé, sí	go múinimid; go múine muid	go múine sibh	go múine siad; go múinid^†	—	go múintear
subjunctive	past	dá múininn	dá múinteá	dá múineadh sé, sí	dá múinimis; dá múineadh muid	dá múineadh sibh	dá múinidís; dá múineadh siad	—	dá múintí
imperative		múinim	múin	múineadh sé, sí	múinimis	múinigí; múinidh^†	múinidís	—	múintear
verbal noun		múineadh
past participle		múinte

* Indirect relative
† Dialect form

Derived terms

múinteoir ‎(“teacher”)

Etymology 2

Noun

múin m

genitive singular of mún

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
múin	mhúin	unchanged
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.