Definify.com
Definition 2025
manicuren
manicuren
Dutch
Verb
manicuren
- to manicure
Inflection
Inflection of manicuren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | manicuren | |||
past singular | manicuurde | |||
past participle | gemanicuurd | |||
infinitive | manicuren | |||
gerund | manicuren n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | manicuur | manicuurde | ||
2nd person sing. (jij) | manicuurt | manicuurde | ||
2nd person sing. (u) | manicuurt | manicuurde | ||
2nd person sing. (gij) | manicuurt | manicuurde | ||
3rd person singular | manicuurt | manicuurde | ||
plural | manicuren | manicuurden | ||
subjunctive sing.1 | manicure | manicuurde | ||
subjunctive plur.1 | manicuren | manicuurden | ||
imperative sing. | manicuur | |||
imperative plur.1 | manicuurt | |||
participles | manicurend | gemanicuurd | ||
1) Archaic. |