Definify.com
Definition 2025
manicuren
manicuren
Dutch
Verb
manicuren
- to manicure
Inflection
| Inflection of manicuren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | manicuren | |||
| past singular | manicuurde | |||
| past participle | gemanicuurd | |||
| infinitive | manicuren | |||
| gerund | manicuren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | manicuur | manicuurde | ||
| 2nd person sing. (jij) | manicuurt | manicuurde | ||
| 2nd person sing. (u) | manicuurt | manicuurde | ||
| 2nd person sing. (gij) | manicuurt | manicuurde | ||
| 3rd person singular | manicuurt | manicuurde | ||
| plural | manicuren | manicuurden | ||
| subjunctive sing.1 | manicure | manicuurde | ||
| subjunctive plur.1 | manicuren | manicuurden | ||
| imperative sing. | manicuur | |||
| imperative plur.1 | manicuurt | |||
| participles | manicurend | gemanicuurd | ||
| 1) Archaic. | ||||