Definify.com
Definition 2025
manipularis
manipularis
Latin
Adjective
manipulāris m, f (neuter manipulāre); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | manipulāris | manipulāre | manipulārēs | manipulāria | |
| genitive | manipulāris | manipulārium | |||
| dative | manipulārī | manipulāribus | |||
| accusative | manipulārem | manipulāre | manipulārēs | manipulāria | |
| ablative | manipulārī | manipulāribus | |||
| vocative | manipulāris | manipulāre | manipulārēs | manipulāria | |
Noun
manipulāris f (genitive manipulāris); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | manipulāris | manipulārēs |
| genitive | manipulāris | manipulārum |
| dative | manipulārī | manipulāribus |
| accusative | manipulārem | manipulārēs |
| ablative | manipulāre | manipulāribus |
| vocative | manipulāris | manipulārēs |
References
- manipularis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- manipularis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “manipularis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.