Definify.com
Definition 2025
marculentus
marculentus
Latin
Adjective
marculentus m (feminine marculenta, neuter marculentum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | marculentus | marculenta | marculentum | marculentī | marculentae | marculenta | |
| genitive | marculentī | marculentae | marculentī | marculentōrum | marculentārum | marculentōrum | |
| dative | marculentō | marculentō | marculentīs | ||||
| accusative | marculentum | marculentam | marculentum | marculentōs | marculentās | marculenta | |
| ablative | marculentō | marculentā | marculentō | marculentīs | |||
| vocative | marculente | marculenta | marculentum | marculentī | marculentae | marculenta | |
References
- marculentus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “marculentus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.