Definify.com
Definition 2025
materiatus
materiatus
Latin
Participle
materiātus m (feminine materiāta, neuter materiātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | materiātus | materiāta | materiātum | materiātī | materiātae | materiāta | |
| genitive | materiātī | materiātae | materiātī | materiātōrum | materiātārum | materiātōrum | |
| dative | materiātō | materiātō | materiātīs | ||||
| accusative | materiātum | materiātam | materiātum | materiātōs | materiātās | materiāta | |
| ablative | materiātō | materiātā | materiātō | materiātīs | |||
| vocative | materiāte | materiāta | materiātum | materiātī | materiātae | materiāta | |
References
- materiatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- MATERIATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)