Definify.com
Definition 2025
mechanicus
mechanicus
Latin
Noun
mēchanicus m (genitive mēchanicī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | mēchanicus | mēchanicī |
| genitive | mēchanicī | mēchanicōrum |
| dative | mēchanicō | mēchanicīs |
| accusative | mēchanicum | mēchanicōs |
| ablative | mēchanicō | mēchanicīs |
| vocative | mēchanice | mēchanicī |
Adjective
mēchanicus m (feminine mēchanica, neuter mēchanicum); first/second declension
- mechanical
- engineering (attributive)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mēchanicus | mēchanica | mēchanicum | mēchanicī | mēchanicae | mēchanica | |
| genitive | mēchanicī | mēchanicae | mēchanicī | mēchanicōrum | mēchanicārum | mēchanicōrum | |
| dative | mēchanicō | mēchanicō | mēchanicīs | ||||
| accusative | mēchanicum | mēchanicam | mēchanicum | mēchanicōs | mēchanicās | mēchanica | |
| ablative | mēchanicō | mēchanicā | mēchanicō | mēchanicīs | |||
| vocative | mēchanice | mēchanica | mēchanicum | mēchanicī | mēchanicae | mēchanica | |
References
- mechanicus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- MECHANICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “mechanicus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.