Definify.com
Definition 2025
medianus
medianus
Latin
Adjective
mediānus m (feminine mediāna, neuter mediānum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mediānus | mediāna | mediānum | mediānī | mediānae | mediāna | |
| genitive | mediānī | mediānae | mediānī | mediānōrum | mediānārum | mediānōrum | |
| dative | mediānō | mediānō | mediānīs | ||||
| accusative | mediānum | mediānam | mediānum | mediānōs | mediānās | mediāna | |
| ablative | mediānō | mediānā | mediānō | mediānīs | |||
| vocative | mediāne | mediāna | mediānum | mediānī | mediānae | mediāna | |
Related terms
Descendants
References
- medianus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- MEDIANUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “medianus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.