Definify.com
Definition 2025
mellarius
mellarius
Latin
Adjective
mellārius m (feminine mellāria, neuter mellārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mellārius | mellāria | mellārium | mellāriī | mellāriae | mellāria | |
| genitive | mellāriī | mellāriae | mellāriī | mellāriōrum | mellāriārum | mellāriōrum | |
| dative | mellāriō | mellāriō | mellāriīs | ||||
| accusative | mellārium | mellāriam | mellārium | mellāriōs | mellāriās | mellāria | |
| ablative | mellāriō | mellāriā | mellāriō | mellāriīs | |||
| vocative | mellārie | mellāria | mellārium | mellāriī | mellāriae | mellāria | |
Synonyms
- (beekeeper, beemaster): apiārius, mellifex
- (of or pertaining to honey): melinus, melleus, mellītus, mellōsus
Derived terms
Related terms
Related terms
References
- mellarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “mellarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.