Definify.com
Definition 2025
minevik
minevik
Estonian
Noun
minevik (genitive mineviku, partitive minevikku)
- the past
- (grammar) past tense
Declension
Inflection of minevik (ÕS type 25/õnnelik, kk-k gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | minevik | minevikud |
| accusative | mineviku | minevikud |
| genitive | mineviku | minevike minevikkude |
| partitive | minevikku | minevikke minevikkusid |
| illative | minevikku minevikusse |
minevikesse minevikkudesse |
| inessive | minevikus | minevikes minevikkudes |
| elative | minevikust | minevikest minevikkudest |
| allative | minevikule | minevikele minevikkudele |
| adessive | minevikul | minevikel minevikkudel |
| ablative | minevikult | minevikelt minevikkudelt |
| translative | minevikuks | minevikeks minevikkudeks |
| terminative | minevikuni | minevikeni minevikkudeni |
| essive | minevikuna | minevikena minevikkudena |
| abessive | minevikuta | mineviketa minevikkudeta |
| comitative | minevikuga | minevikega minevikkudega |
See also
Võro
Noun
minevik (genitive minevigu, partitive minevikku)
Inflection
This noun needs an inflection-table template.