Definify.com
Definition 2025
minoratus
minoratus
Latin
Participle
minōrātus m (feminine minōrāta, neuter minōrātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | minōrātus | minōrāta | minōrātum | minōrātī | minōrātae | minōrāta | |
| genitive | minōrātī | minōrātae | minōrātī | minōrātōrum | minōrātārum | minōrātōrum | |
| dative | minōrātō | minōrātō | minōrātīs | ||||
| accusative | minōrātum | minōrātam | minōrātum | minōrātōs | minōrātās | minōrāta | |
| ablative | minōrātō | minōrātā | minōrātō | minōrātīs | |||
| vocative | minōrāte | minōrāta | minōrātum | minōrātī | minōrātae | minōrāta | |