Definify.com
Definition 2025
minuens
minuens
Latin
Participle
minuēns m, f, n (genitive minuentis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | minuēns | minuentēs | minuentia | ||
genitive | minuentis | minuentium | |||
dative | minuentī | minuentibus | |||
accusative | minuentem | minuēns | minuentēs | minuentia | |
ablative | minuentī | minuentibus | |||
vocative | minuēns | minuentēs | minuentia |