Definify.com
Definition 2025
miseritus
miseritus
Latin
Participle
miseritus m (feminine miserita, neuter miseritum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | miseritus | miserita | miseritum | miseritī | miseritae | miserita | |
| genitive | miseritī | miseritae | miseritī | miseritōrum | miseritārum | miseritōrum | |
| dative | miseritō | miseritō | miseritīs | ||||
| accusative | miseritum | miseritam | miseritum | miseritōs | miseritās | miserita | |
| ablative | miseritō | miseritā | miseritō | miseritīs | |||
| vocative | miserite | miserita | miseritum | miseritī | miseritae | miserita | |
References
- miseritus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- miseritus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “miseritus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.