Definify.com
Definition 2025
mračit
mračit
Czech
Verb
mračit impf
Conjugation
| Present Singular | Present Plural | Past Singular | Past Plural | |
|---|---|---|---|---|
| 1st person | mračím | mračíme | mračil jsem, mračila jsem | mračili jsme, mračily jsme |
| 2nd person | mračíš | mračíte | mračil jsi, mračila jsi | mračili jste, mračily jste |
| 3rd person | mračí | mračí | mračil, mračila, mračilo | mračili, mračily |
Derived terms
- zamračit se