Definify.com
Definition 2025
mundatio
mundatio
Latin
Noun
mundātiō f (genitive mundātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | mundātiō | mundātiōnēs | 
| genitive | mundātiōnis | mundātiōnum | 
| dative | mundātiōnī | mundātiōnibus | 
| accusative | mundātiōnem | mundātiōnēs | 
| ablative | mundātiōne | mundātiōnibus | 
| vocative | mundātiō | mundātiōnēs | 
Related terms
References
- mundatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- MUNDATIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “mundatio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.