Definify.com
Definition 2024
muniendus
muniendus
Latin
Participle
mūniendus m (feminine mūnienda, neuter mūniendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mūniendus | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |
| genitive | mūniendī | mūniendae | mūniendī | mūniendōrum | mūniendārum | mūniendōrum | |
| dative | mūniendō | mūniendō | mūniendīs | ||||
| accusative | mūniendum | mūniendam | mūniendum | mūniendōs | mūniendās | mūnienda | |
| ablative | mūniendō | mūniendā | mūniendō | mūniendīs | |||
| vocative | mūniende | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |