Definify.com
Definition 2025
murmuraturus
murmuraturus
Latin
Participle
murmurātūrus m (feminine murmurātūra, neuter murmurātūrum); first/second declension
- about to murmur
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | murmurātūrus | murmurātūra | murmurātūrum | murmurātūrī | murmurātūrae | murmurātūra | |
| genitive | murmurātūrī | murmurātūrae | murmurātūrī | murmurātūrōrum | murmurātūrārum | murmurātūrōrum | |
| dative | murmurātūrō | murmurātūrō | murmurātūrīs | ||||
| accusative | murmurātūrum | murmurātūram | murmurātūrum | murmurātūrōs | murmurātūrās | murmurātūra | |
| ablative | murmurātūrō | murmurātūrā | murmurātūrō | murmurātūrīs | |||
| vocative | murmurātūre | murmurātūra | murmurātūrum | murmurātūrī | murmurātūrae | murmurātūra | |