Definify.com
Definition 2025
mutilans
mutilans
Latin
Participle
mutilāns m, f, n (genitive mutilantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | mutilāns | mutilantēs | mutilantia | ||
| genitive | mutilantis | mutilantium | |||
| dative | mutilantī | mutilantibus | |||
| accusative | mutilantem | mutilāns | mutilantēs | mutilantia | |
| ablative | mutilante, mutilantī1 | mutilantibus | |||
| vocative | mutilāns | mutilantēs | mutilantia | ||
1When used purely as an adjective.