Definify.com
Definition 2024
naama
naama
Finnish
Noun
naama
- (colloquial, anatomy) face (front of the human head)
- (biology) face (front of the head of an animal)
- (slang) face, mouth
- Naama umpeen!
- Shut up your face!
- Naama umpeen!
Declension
Inflection of naama (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | naama | naamat | |
genitive | naaman | naamojen | |
partitive | naamaa | naamoja | |
illative | naamaan | naamoihin | |
singular | plural | ||
nominative | naama | naamat | |
accusative | nom. | naama | naamat |
gen. | naaman | ||
genitive | naaman | naamojen naamainrare |
|
partitive | naamaa | naamoja | |
inessive | naamassa | naamoissa | |
elative | naamasta | naamoista | |
illative | naamaan | naamoihin | |
adessive | naamalla | naamoilla | |
ablative | naamalta | naamoilta | |
allative | naamalle | naamoille | |
essive | naamana | naamoina | |
translative | naamaksi | naamoiksi | |
instructive | — | naamoin | |
abessive | naamatta | naamoitta | |
comitative | — | naamoineen |
Synonyms
- (front of human face): kasvot (standard); pärstä, turpa (colloquial)
- (mouth): suu (standard); turpa (colloquial)
Derived terms
- kovanaama
- maitonaama
- naamakirja
Anagrams
References
- Häkkinen, Kaisa (2004-2005). Nykysuomen etymologinen sanakirja. Juva: WSOY. ISBN 951-0-27108-X.