Definify.com
Definition 2025
nascentia
nascentia
Latin
Noun
nascentia f (genitive nascentiae); first declension
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | nascentia | nascentiae |
| genitive | nascentiae | nascentiārum |
| dative | nascentiae | nascentiīs |
| accusative | nascentiam | nascentiās |
| ablative | nascentiā | nascentiīs |
| vocative | nascentia | nascentiae |
Related terms
Participle
nāscentia
- nominative neuter plural of nāscēns
- accusative neuter plural of nāscēns
- vocative neuter plural of nāscēns
References
- nascentia in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- NASCENTIA in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “nascentia”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.