Definify.com
Definition 2024
navolgen
navolgen
Dutch
Verb
navolgen
- to succeed, to come after, to follow (an example)
Inflection
| Inflection of navolgen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | navolgen | |||
| past singular | volgde na | |||
| past participle | nagevolgd | |||
| infinitive | navolgen | |||
| gerund | navolgen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | volg na | volgde na | navolg | navolgde |
| 2nd person sing. (jij) | volgt na | volgde na | navolgt | navolgde |
| 2nd person sing. (u) | volgt na | volgde na | navolgt | navolgde |
| 2nd person sing. (gij) | volgt na | volgde na | navolgt | navolgde |
| 3rd person singular | volgt na | volgde na | navolgt | navolgde |
| plural | volgen na | volgden na | navolgen | navolgden |
| subjunctive sing.1 | volge na | volgde na | navolge | navolgde |
| subjunctive plur.1 | volgen na | volgden na | navolgen | navolgden |
| imperative sing. | volg na | |||
| imperative plur.1 | volgt na | |||
| participles | navolgend | nagevolgd | ||
| 1) Archaic. | ||||