Definify.com
Definition 2025
nictatus
nictatus
Latin
Participle
nictātus m (feminine nictāta, neuter nictātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | nictātus | nictāta | nictātum | nictātī | nictātae | nictāta | |
| genitive | nictātī | nictātae | nictātī | nictātōrum | nictātārum | nictātōrum | |
| dative | nictātō | nictātō | nictātīs | ||||
| accusative | nictātum | nictātam | nictātum | nictātōs | nictātās | nictāta | |
| ablative | nictātō | nictātā | nictātō | nictātīs | |||
| vocative | nictāte | nictāta | nictātum | nictātī | nictātae | nictāta | |
References
- NICTATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)