Definify.com
Definition 2025
normaliser
normaliser
French
Verb
normaliser
- to normalise
Conjugation
Conjugation of normaliser (see also Appendix:French verbs)
| simple | compound | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | normaliser | avoir normalisé | |||||
| gerund | en normalisant | en ayant normalisé | |||||
| present participle | normalisant /nɔʁ.ma.li.zɑ̃/ |
||||||
| past participle | normalisé /nɔʁ.ma.li.ze/ |
||||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | je (j’) | tu | il | nous | vous | ils | |
| simple tenses |
present | normalise /nɔʁ.ma.liz/ |
normalises /nɔʁ.ma.liz/ |
normalise /nɔʁ.ma.liz/ |
normalisons /nɔʁ.ma.li.zɔ̃/ |
normalisez /nɔʁ.ma.li.ze/ |
normalisent /nɔʁ.ma.liz/ |
| imperfect | normalisais /nɔʁ.ma.li.zɛ/ |
normalisais /nɔʁ.ma.li.zɛ/ |
normalisait /nɔʁ.ma.li.zɛ/ |
normalisions /nɔʁ.ma.li.zjɔ̃/ |
normalisiez /nɔʁ.ma.li.zje/ |
normalisaient /nɔʁ.ma.li.zɛ/ |
|
| past historic1 | normalisai /nɔʁ.ma.li.ze/ |
normalisas /nɔʁ.ma.li.za/ |
normalisa /nɔʁ.ma.li.za/ |
normalisâmes /nɔʁ.ma.li.zam/ |
normalisâtes /nɔʁ.ma.li.zat/ |
normalisèrent /nɔʁ.ma.li.zɛʁ/ |
|
| future | normaliserai /nɔʁ.ma.liz.ʁe/ |
normaliseras /nɔʁ.ma.liz.ʁa/ |
normalisera /nɔʁ.ma.liz.ʁa/ |
normaliserons /nɔʁ.ma.liz.ʁɔ̃/ |
normaliserez /nɔʁ.ma.liz.ʁe/ |
normaliseront /nɔʁ.ma.liz.ʁɔ̃/ |
|
| conditional | normaliserais /nɔʁ.ma.liz.ʁɛ/ |
normaliserais /nɔʁ.ma.liz.ʁɛ/ |
normaliserait /nɔʁ.ma.liz.ʁɛ/ |
normaliserions /nɔʁ.ma.li.zə.ʁjɔ̃/ |
normaliseriez /nɔʁ.ma.li.zə.ʁje/ |
normaliseraient /nɔʁ.ma.liz.ʁɛ/ |
|
| compound tenses |
present perfect | Use the present tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect | Use the imperfect tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| past anterior1 | Use the past historic tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| future perfect | Use the future tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| conditional perfect | Use the conditional tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| subjunctive | que je (j’) | que tu | qu’il | que nous | que vous | qu’ils | |
| simple tenses |
present | normalise /nɔʁ.ma.liz/ |
normalises /nɔʁ.ma.liz/ |
normalise /nɔʁ.ma.liz/ |
normalisions /nɔʁ.ma.li.zjɔ̃/ |
normalisiez /nɔʁ.ma.li.zje/ |
normalisent /nɔʁ.ma.liz/ |
| imperfect1 |
normalisasse /nɔʁ.ma.li.zas/ |
normalisasses /nɔʁ.ma.li.zas/ |
normalisât /nɔʁ.ma.li.za/ |
normalisassions /nɔʁ.ma.li.za.sjɔ̃/ |
normalisassiez /nɔʁ.ma.li.za.sje/ |
normalisassent /nɔʁ.ma.li.zas/ |
|
| compound tenses |
past | Use the present subjunctive tense of avoir followed by the past participle | |||||
| pluperfect1 | Use the imperfect subjunctive tense of avoir followed by the past participle | ||||||
| imperative | – | tu | – | nous | vous | – | |
| — | normalise /nɔʁ.ma.liz/ |
— | normalisons /nɔʁ.ma.li.zɔ̃/ |
normalisez /nɔʁ.ma.li.ze/ |
— | ||
| 1literary tenses | |||||||