nosić

See also: nosič

Polish

nosić impf

Conjugation of nosić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		nosić
present tense	1st	noszę			nosimy
	2nd	nosisz			nosicie
	3rd	nosi			noszą
past tense	1st	nosiłem	nosiłam		nosiliśmy	nosiłyśmy
	2nd	nosiłeś	nosiłaś		nosiliście	nosiłyście
	3rd	nosił	nosiła	nosiło	nosili	nosiły
future tense	1st	będę nosił¹	będę nosiła¹		będziemy nosili¹	będziemy nosiły¹
	2nd	będziesz nosił¹	będziesz nosiła¹		będziecie nosili¹	będziecie nosiły¹
	3rd	będzie nosił¹	będzie nosiła¹	będzie nosiło¹	będą nosili¹	będą nosiły¹
conditional	1st	nosiłbym	nosiłabym		nosilibyśmy	nosiłybyśmy
	2nd	nosiłbyś	nosiłabyś		nosilibyście	nosiłybyście
	3rd	nosiłby	nosiłaby	nosiłoby	nosiliby	nosiłyby
imperative	1st	—			nośmy
	2nd	noś			noście
	3rd	niech nosi			niech noszą
active adjectival participle		noszący	nosząca	noszące	noszący	noszące
passive adjectival participle		noszony	noszona	noszone	noszeni	noszone
contemporary adverbial participle		nosząc
impersonal past		noszono
verbal noun		noszenie
¹or: będę nosić, będziesz nosić etc.

Nosić is in the class of Polish abstract verbs. Its counterpart, nieść is a concrete verb.

nos +‎ -ić

nòsić m ‎(Cyrillic spelling но̀сић)

Declension of nosić