Definify.com
Definition 2025
nuntiandus
nuntiandus
Latin
Participle
nūntiandus m (feminine nūntianda, neuter nūntiandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | nūntiandus | nūntianda | nūntiandum | nūntiandī | nūntiandae | nūntianda | |
| genitive | nūntiandī | nūntiandae | nūntiandī | nūntiandōrum | nūntiandārum | nūntiandōrum | |
| dative | nūntiandō | nūntiandō | nūntiandīs | ||||
| accusative | nūntiandum | nūntiandam | nūntiandum | nūntiandōs | nūntiandās | nūntianda | |
| ablative | nūntiandō | nūntiandā | nūntiandō | nūntiandīs | |||
| vocative | nūntiande | nūntianda | nūntiandum | nūntiandī | nūntiandae | nūntianda | |