Definify.com
Definition 2025
nuntians
nuntians
Latin
Participle
nūntiāns m, f, n (genitive nūntiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | nūntiāns | nūntiantēs | nūntiantia | ||
| genitive | nūntiantis | nūntiantium | |||
| dative | nūntiantī | nūntiantibus | |||
| accusative | nūntiantem | nūntiāns | nūntiantēs | nūntiantia | |
| ablative | nūntiante, nūntiantī1 | nūntiantibus | |||
| vocative | nūntiāns | nūntiantēs | nūntiantia | ||
1When used purely as an adjective.