Definify.com
Definition 2024
obiecać
obiecać
Polish
Verb
obiecać pf (imperfective obiecywać)
- (transitive) promise (to commit to something or action)
Conjugation
Conjugation of obiecać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | obiecać | |||||
| future tense | 1st | obiecam | obiecamy | |||
| 2nd | obiecasz | obiecacie | ||||
| 3rd | obieca | obiecają | ||||
| past tense | 1st | obiecałem | obiecałam | obiecaliśmy | obiecałyśmy | |
| 2nd | obiecałeś | obiecałaś | obiecaliście | obiecałyście | ||
| 3rd | obiecał | obiecała | obiecało | obiecali | obiecały | |
| conditional | 1st | obiecałbym | obiecałabym | obiecalibyśmy | obiecałybyśmy | |
| 2nd | obiecałbyś | obiecałabyś | obiecalibyście | obiecałybyście | ||
| 3rd | obiecałby | obiecałaby | obiecałoby | obiecaliby | obiecałyby | |
| imperative | 1st | niech obiecam | obiecajmy | |||
| 2nd | obiecaj | obiecajcie | ||||
| 3rd | niech obieca | niech obiecają | ||||
| passive adjectival participle | obiecany | obiecana | obiecane | obiecani | obiecane | |
| anterior adverbial participle | obiecawszy | |||||
| impersonal past | obiecano | |||||
| verbal noun | obiecanie | |||||