Definify.com
Definition 2025
oblatrandus
oblatrandus
Latin
Participle
oblātrandus m (feminine oblātranda, neuter oblātrandum); first/second declension
- which is to be barked
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | oblātrandus | oblātranda | oblātrandum | oblātrandī | oblātrandae | oblātranda | |
| genitive | oblātrandī | oblātrandae | oblātrandī | oblātrandōrum | oblātrandārum | oblātrandōrum | |
| dative | oblātrandō | oblātrandō | oblātrandīs | ||||
| accusative | oblātrandum | oblātrandam | oblātrandum | oblātrandōs | oblātrandās | oblātranda | |
| ablative | oblātrandō | oblātrandā | oblātrandō | oblātrandīs | |||
| vocative | oblātrande | oblātranda | oblātrandum | oblātrandī | oblātrandae | oblātranda | |