Definify.com
Definition 2024
oblitteratus
oblitteratus
Latin
Participle
oblitterātus m (feminine oblitterāta, neuter oblitterātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | oblitterātus | oblitterāta | oblitterātum | oblitterātī | oblitterātae | oblitterāta | |
| genitive | oblitterātī | oblitterātae | oblitterātī | oblitterātōrum | oblitterātārum | oblitterātōrum | |
| dative | oblitterātō | oblitterātō | oblitterātīs | ||||
| accusative | oblitterātum | oblitterātam | oblitterātum | oblitterātōs | oblitterātās | oblitterāta | |
| ablative | oblitterātō | oblitterātā | oblitterātō | oblitterātīs | |||
| vocative | oblitterāte | oblitterāta | oblitterātum | oblitterātī | oblitterātae | oblitterāta | |