Definify.com
Definition 2025
obloquor
obloquor
Latin
Verb
obloquor (present infinitive obloquī, perfect active oblocūtus sum); third conjugation, deponent
- I speak against someone or something; interrupt a speaker, interject.
- I gainsay, contradict.
- I sing to, accompany or join in singing.
- I blame, condemn.
- I rail at, reproach, abuse.
Inflection
| Conjugation of obloquor (third conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | obloquor | obloqueris, obloquere | obloquitur | obloquimur | obloquiminī | obloquuntur |
| imperfect | obloquēbar | obloquēbāris, obloquēbāre | obloquēbātur | obloquēbāmur | obloquēbāminī | obloquēbantur | |
| future | obloquar | obloquēris, obloquēre | obloquētur | obloquēmur | obloquēminī | obloquentur | |
| perfect | oblocūtus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | oblocūtus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | oblocūtus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | obloquar | obloquāris, obloquāre | obloquātur | obloquāmur | obloquāminī | obloquantur |
| imperfect | obloquerer | obloquerēris, obloquerēre | obloquerētur | obloquerēmur | obloquerēminī | obloquerentur | |
| perfect | oblocūtus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | oblocūtus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | obloquere | — | — | obloquiminī | — |
| future | — | obloquitor | obloquitor | — | — | obloquuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | obloquī | oblocūtus esse | oblocūtūrus esse | — | — | — | |
| participles | obloquēns | oblocūtus | oblocūtūrus | — | — | obloquendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| obloquī | obloquendī | obloquendō | obloquendum | oblocūtum | oblocūtū | ||
Synonyms
- (contradict): contrādīcō
Derived terms
Related terms
References
- obloquor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obloquor in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “obloquor”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.