Definify.com
Definition 2025
obtestatio
obtestatio
Latin
Noun
obtestātiō f (genitive obtestātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | obtestātiō | obtestātiōnēs |
| genitive | obtestātiōnis | obtestātiōnum |
| dative | obtestātiōnī | obtestātiōnibus |
| accusative | obtestātiōnem | obtestātiōnēs |
| ablative | obtestātiōne | obtestātiōnibus |
| vocative | obtestātiō | obtestātiōnēs |
References
- obtestatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obtestatio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “obtestatio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.