Definify.com
Definition 2024
odbić
odbić
Polish
Verb
odbić pf (imperfective odbijać)
Conjugation
Conjugation of odbić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | odbić | |||||
future tense | 1st | odbiję | odbijemy | |||
2nd | odbijesz | odbijecie | ||||
3rd | odbije | odbiją | ||||
past tense | 1st | odbiłem | odbiłam | odbiliśmy | odbiłyśmy | |
2nd | odbiłeś | odbiłaś | odbiliście | odbiłyście | ||
3rd | odbił | odbiła | odbiło | odbili | odbiły | |
conditional | 1st | odbiłbym | odbiłabym | odbilibyśmy | odbiłybyśmy | |
2nd | odbiłbyś | odbiłabyś | odbilibyście | odbiłybyście | ||
3rd | odbiłby | odbiłaby | odbiłoby | odbiliby | odbiłyby | |
imperative | 1st | niech odbiję | odbijmy | |||
2nd | odbij | odbijcie | ||||
3rd | niech odbije | niech odbiją | ||||
passive adjectival participle | odbity | odbita | odbite | odbici | odbite | |
impersonal past | odbito | |||||
verbal noun | odbicie |
Synonyms
- (to win back): odzyskać, odebrać
Derived terms
- (reflexive verb) odbić się pf
- (verbal noun) odbicie n
Anagrams
- dobić