Definify.com
Definition 2024
odpocząć
odpocząć
Polish
Verb
odpocząć pf (imperfective odpoczywać)
- (intransitive) to have a rest, to relax
Conjugation
Conjugation of odpocząć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | odpocząć | |||||
future tense | 1st | odpocznę | odpoczniemy | |||
2nd | odpoczniesz | odpoczniecie | ||||
3rd | odpocznie | odpoczną | ||||
past tense | 1st | odpocząłem | odpoczęłam | odpoczęliśmy | odpoczęłyśmy | |
2nd | odpocząłeś | odpoczęłaś | odpoczęliście | odpoczęłyście | ||
3rd | odpoczął | odpoczęła | odpoczęło | odpoczęli | odpoczęły | |
conditional | 1st | odpocząłbym | odpoczęłabym | odpoczęlibyśmy | odpoczęłybyśmy | |
2nd | odpocząłbyś | odpoczęłabyś | odpoczęlibyście | odpoczęłybyście | ||
3rd | odpocząłby | odpoczęłaby | odpoczęłoby | odpoczęliby | odpoczęłyby | |
imperative | 1st | niech odpocznę | odpocznijmy | |||
2nd | odpocznij | odpocznijcie | ||||
3rd | niech odpocznie | niech odpoczną | ||||
anterior adverbial participle | odpocząwszy | |||||
impersonal past | odpoczęto | |||||
verbal noun | odpoczęcie |