Definify.com
Definition 2024
okuma
okuma
See also: Ōkuma
Esperanto
Adjective
okuma (accusative singular okuman, plural okumaj, accusative plural okumajn)
Turkish
Noun
okuma (definite accusative okumayı, plural okumalar)
- (education) reading
Pronunciation
- IPA(key): /ocuˈma/
- Hyphenation: o‧ku‧ma
Derived terms
Terms derived from okuma
|
|
|
|
Related terms
- okuma yazma
Declension
declension of okuma
possessive forms of okuma
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | okumam | okumalarım |
definite accusative (belirtme) | okumamı | okumalarımı |
dative (yönelme) | okumama | okumalarıma |
locative (bulunma) | okumamda | okumalarımda |
ablative (çıkma) | okumamdan | okumalarımdan |
genitive (tamlayan) | okumamın | okumalarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | okuman | okumaların |
definite accusative (belirtme) | okumanı | okumalarını |
dative (yönelme) | okumana | okumalarına |
locative (bulunma) | okumanda | okumalarında |
ablative (çıkma) | okumandan | okumalarından |
genitive (tamlayan) | okumanın | okumalarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | okuması | okumaları |
definite accusative (belirtme) | okumasını | okumalarını |
dative (yönelme) | okumasına | okumalarına |
locative (bulunma) | okumasında | okumalarında |
ablative (çıkma) | okumasından | okumalarından |
genitive (tamlayan) | okumasının | okumalarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | okumamız | okumalarımız |
definite accusative (belirtme) | okumamızı | okumalarımızı |
dative (yönelme) | okumamıza | okumalarımıza |
locative (bulunma) | okumamızda | okumalarımızda |
ablative (çıkma) | okumamızdan | okumalarımızdan |
genitive (tamlayan) | okumamızın | okumalarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | okumanız | okumalarınız |
definite accusative (belirtme) | okumanızı | okumalarınızı |
dative (yönelme) | okumanıza | okumalarınıza |
locative (bulunma) | okumanızda | okumalarınızda |
ablative (çıkma) | okumanızdan | okumalarınızdan |
genitive (tamlayan) | okumanızın | okumalarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | okumaları | okumaları |
definite accusative (belirtme) | okumalarını | okumalarını |
dative (yönelme) | okumalarına | okumalarına |
locative (bulunma) | okumalarında | okumalarında |
ablative (çıkma) | okumalarından | okumalarından |
genitive (tamlayan) | okumalarının | okumalarının |
Verb
okuma
- second-person singular negative imperative of okumak
- second-person singular positive imperative of okumamak
Pronunciation
- IPA(key): /oˈcuma/
- Hyphenation: o‧ku‧ma