Definify.com
Definition 2025
omissurus
omissurus
Latin
Participle
omissūrus m (feminine omissūra, neuter omissūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | omissūrus | omissūra | omissūrum | omissūrī | omissūrae | omissūra | |
| genitive | omissūrī | omissūrae | omissūrī | omissūrōrum | omissūrārum | omissūrōrum | |
| dative | omissūrō | omissūrō | omissūrīs | ||||
| accusative | omissūrum | omissūram | omissūrum | omissūrōs | omissūrās | omissūra | |
| ablative | omissūrō | omissūrā | omissūrō | omissūrīs | |||
| vocative | omissūre | omissūra | omissūrum | omissūrī | omissūrae | omissūra | |