Definify.com
Definition 2025
omkopen
omkopen
Dutch
Verb
omkopen
Inflection
| Inflection of omkopen (weak with past in -cht, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | omkopen | |||
| past singular | kocht om | |||
| past participle | omgekocht | |||
| infinitive | omkopen | |||
| gerund | omkopen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | koop om | kocht om | omkoop | omkocht |
| 2nd person sing. (jij) | koopt om | kocht om | omkoopt | omkocht |
| 2nd person sing. (u) | koopt om | kocht om | omkoopt | omkocht |
| 2nd person sing. (gij) | koopt om | kocht om | omkoopt | omkocht |
| 3rd person singular | koopt om | kocht om | omkoopt | omkocht |
| plural | kopen om | kochten om | omkopen | omkochten |
| subjunctive sing.1 | kope om | kochte om | omkope | omkochte |
| subjunctive plur.1 | kopen om | kochten om | omkopen | omkochten |
| imperative sing. | koop om | |||
| imperative plur.1 | koopt om | |||
| participles | omkopend | omgekocht | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- omkoper m
- omkoperij
- omkoping