Definify.com
Definition 2024
ongehoord
ongehoord
Dutch
Adjective
ongehoord (comparative ongehoorder, superlative ongehoordst)
- (literally) unheard-of
- shameful, reprehensible
- terrible, excessive
Inflection
Inflection of ongehoord | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ongehoord | |||
inflected | ongehoorde | |||
comparative | ongehoorder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ongehoord | ongehoorder | het ongehoordst het ongehoordste |
|
indefinite | m./f. sing. | ongehoorde | ongehoordere | ongehoordste |
n. sing. | ongehoord | ongehoorder | ongehoordste | |
plural | ongehoorde | ongehoordere | ongehoordste | |
definite | ongehoorde | ongehoordere | ongehoordste | |
partitive | ongehoords | ongehoorders | — |