Definify.com
Definition 2024
onpersoonlijk
onpersoonlijk
Dutch
Adjective
onpersoonlijk (comparative onpersoonlijker, superlative onpersoonlijkst)
Inflection
| Inflection of onpersoonlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onpersoonlijk | |||
| inflected | onpersoonlijke | |||
| comparative | onpersoonlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onpersoonlijk | onpersoonlijker | het onpersoonlijkst het onpersoonlijkste |
|
| indefinite | m./f. sing. | onpersoonlijke | onpersoonlijkere | onpersoonlijkste |
| n. sing. | onpersoonlijk | onpersoonlijker | onpersoonlijkste | |
| plural | onpersoonlijke | onpersoonlijkere | onpersoonlijkste | |
| definite | onpersoonlijke | onpersoonlijkere | onpersoonlijkste | |
| partitive | onpersoonlijks | onpersoonlijkers | — | |