Definify.com
Definition 2025
ontaarden
ontaarden
Dutch
Verb
ontaarden
- to degenerate
- Het feest is ontaard in een braspartij.
- The party has degenerated into an orgy of eating and drinking.
- Het feest is ontaard in een braspartij.
- to corrupt
Inflection
| Inflection of ontaarden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontaarden | |||
| past singular | ontaardde | |||
| past participle | ontaard | |||
| infinitive | ontaarden | |||
| gerund | ontaarden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontaard | ontaardde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontaardt | ontaardde | ||
| 2nd person sing. (u) | ontaardt | ontaardde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontaardt | ontaardde | ||
| 3rd person singular | ontaardt | ontaardde | ||
| plural | ontaarden | ontaardden | ||
| subjunctive sing.1 | ontaarde | ontaardde | ||
| subjunctive plur.1 | ontaarden | ontaardden | ||
| imperative sing. | ontaard | |||
| imperative plur.1 | ontaardt | |||
| participles | ontaardend | ontaard | ||
| 1) Archaic. | ||||