Definify.com
Definition 2024
onuitstaanbaar
onuitstaanbaar
Dutch
Adjective
onuitstaanbaar (comparative onuitstaanbaarder, superlative onuitstaanbaarst)
Inflection
| Inflection of onuitstaanbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onuitstaanbaar | |||
| inflected | onuitstaanbare | |||
| comparative | onuitstaanbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onuitstaanbaar | onuitstaanbaarder | het onuitstaanbaarst het onuitstaanbaarste |
|
| indefinite | m./f. sing. | onuitstaanbare | onuitstaanbaardere | onuitstaanbaarste |
| n. sing. | onuitstaanbaar | onuitstaanbaarder | onuitstaanbaarste | |
| plural | onuitstaanbare | onuitstaanbaardere | onuitstaanbaarste | |
| definite | onuitstaanbare | onuitstaanbaardere | onuitstaanbaarste | |
| partitive | onuitstaanbaars | onuitstaanbaarders | — | |