Definify.com
Definition 2024
opbellen
opbellen
Dutch
Verb
opbellen
- to call (up) (to contact by telephone)
Inflection
Inflection of opbellen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opbellen | |||
past singular | belde op | |||
past participle | opgebeld | |||
infinitive | opbellen | |||
gerund | opbellen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | bel op | belde op | opbel | opbelde |
2nd person sing. (jij) | belt op | belde op | opbelt | opbelde |
2nd person sing. (u) | belt op | belde op | opbelt | opbelde |
2nd person sing. (gij) | belt op | belde op | opbelt | opbelde |
3rd person singular | belt op | belde op | opbelt | opbelde |
plural | bellen op | belden op | opbellen | opbelden |
subjunctive sing.1 | belle op | belde op | opbelle | opbelde |
subjunctive plur.1 | bellen op | belden op | opbellen | opbelden |
imperative sing. | bel op | |||
imperative plur.1 | belt op | |||
participles | opbellend | opgebeld | ||
1) Archaic. |