Definify.com
Definition 2024
opbiechten
opbiechten
Dutch
Verb
opbiechten
Inflection
| Inflection of opbiechten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opbiechten | |||
| past singular | biechtte op | |||
| past participle | opgebiecht | |||
| infinitive | opbiechten | |||
| gerund | opbiechten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | biecht op | biechtte op | opbiecht | opbiechtte |
| 2nd person sing. (jij) | biecht op | biechtte op | opbiecht | opbiechtte |
| 2nd person sing. (u) | biecht op | biechtte op | opbiecht | opbiechtte |
| 2nd person sing. (gij) | biecht op | biechtte op | opbiecht | opbiechtte |
| 3rd person singular | biecht op | biechtte op | opbiecht | opbiechtte |
| plural | biechten op | biechtten op | opbiechten | opbiechtten |
| subjunctive sing.1 | biechte op | biechtte op | opbiechte | opbiechtte |
| subjunctive plur.1 | biechten op | biechtten op | opbiechten | opbiechtten |
| imperative sing. | biecht op | |||
| imperative plur.1 | biecht op | |||
| participles | opbiechtend | opgebiecht | ||
| 1) Archaic. | ||||