Definify.com
Definition 2024
opduiken
opduiken
Dutch
Verb
opduiken
- to appear
Inflection
Inflection of opduiken (strong class 2, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opduiken | |||
past singular | dook op | |||
past participle | opgedoken | |||
infinitive | opduiken | |||
gerund | opduiken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | duik op | dook op | opduik | opdook |
2nd person sing. (jij) | duikt op | dook op | opduikt | opdook |
2nd person sing. (u) | duikt op | dook op | opduikt | opdook |
2nd person sing. (gij) | duikt op | dookt op | opduikt | opdookt |
3rd person singular | duikt op | dook op | opduikt | opdook |
plural | duiken op | doken op | opduiken | opdoken |
subjunctive sing.1 | duike op | doke op | opduike | opdoke |
subjunctive plur.1 | duiken op | doken op | opduiken | opdoken |
imperative sing. | duik op | |||
imperative plur.1 | duikt op | |||
participles | opduikend | opgedoken | ||
1) Archaic. |