Definify.com
Definition 2024
opgeven
opgeven
Dutch
Verb
opgeven
- to give up
- to relinquish
Inflection
Inflection of opgeven (strong class 5, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opgeven | |||
past singular | gaf op | |||
past participle | opgegeven | |||
infinitive | opgeven | |||
gerund | opgeven n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | geef op | gaf op | opgeef | opgaf |
2nd person sing. (jij) | geeft op | gaf op | opgeeft | opgaf |
2nd person sing. (u) | geeft op | gaf op | opgeeft | opgaf |
2nd person sing. (gij) | geeft op | gaaft op | opgeeft | opgaaft |
3rd person singular | geeft op | gaf op | opgeeft | opgaf |
plural | geven op | gaven op | opgeven | opgaven |
subjunctive sing.1 | geve op | gave op | opgeve | opgave |
subjunctive plur.1 | geven op | gaven op | opgeven | opgaven |
imperative sing. | geef op | |||
imperative plur.1 | geeft op | |||
participles | opgevend | opgegeven | ||
1) Archaic. |