Definify.com
Definition 2024
opgroeien
opgroeien
Dutch
Verb
opgroeien
Inflection
Inflection of opgroeien (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opgroeien | |||
past singular | groeide op | |||
past participle | opgegroeid | |||
infinitive | opgroeien | |||
gerund | opgroeien n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | groei op | groeide op | opgroei | opgroeide |
2nd person sing. (jij) | groeit op | groeide op | opgroeit | opgroeide |
2nd person sing. (u) | groeit op | groeide op | opgroeit | opgroeide |
2nd person sing. (gij) | groeit op | groeide op | opgroeit | opgroeide |
3rd person singular | groeit op | groeide op | opgroeit | opgroeide |
plural | groeien op | groeiden op | opgroeien | opgroeiden |
subjunctive sing.1 | groeie op | groeide op | opgroeie | opgroeide |
subjunctive plur.1 | groeien op | groeiden op | opgroeien | opgroeiden |
imperative sing. | groei op | |||
imperative plur.1 | groeit op | |||
participles | opgroeiend | opgegroeid | ||
1) Archaic. |